اختصاصی مشهدنیوز

چکمه های “کودک پاگنده” بر تن نحیف فوتبال ملی

شاید در برخورد اول جالب باشد، شاید هم خنده­ دار. البته نه تبسمی که بر گوشه لب نشسته باشد بلکه از­آن قهقهه­ هایی که شاید منجر به مرگ شود.

به گزارش مشهدنیوز، مجبوریم زیاد بخندیم تا فراموش کنیم تمام قصه­ های پرغصه فوتبالی که به جای حس خوشبختی، هر روز خبرهای متاثر­کننده از درون آن به گوشمان می رسد.

داستان از­این قرار است که، قانونی در بالاترین رکن قانونگذاری کشور تصویب می ­شود، فردی براساس همان قانون بر مصندی مدیریتی می ­نشیند و پس از مدتی همین قانون مدون و برجسته، چنان تبدیل به سوهان روح “آقای مدیر” می­ شود که به ناگاه درصد جانبازی خود را از 5 به 52 درصد می­ رساند، به مراجع بین­ المللی مرتبط با رشته ای که در­آن فعالیت دارد نامه می­ نویسد و در­آن فریاد وامصیبتا سر می­ دهد که به دادمان برسید، دولت، مجلس و… در کارمان دخالت می­ کنند و حتی کار را به جایی می کشاند که فدراسیون پنج ستاره­ اش! تهدید به تعلیق می­ شود.

حال در این بلبشو و آشفته بازار، همان مدیریت فشل و ناکارآمد، بچه­ ای که از قضا خیلی هم دوست دارد بزرگ به نظر برسد را تربیت می کند که به گواه اکثر کارشناسان، علی رغم اندک اعتباری که در بُعد فنی شامل حالش می­ شود، به شدت فاقد حداقل پارامترهای رفتاری نه برای تصدی منسب مهمی همچون سرمربیگری تیم ملی یک کشور، بلکه به عنوان یک شهروند معمولی در جامعه می­ باشد.

“حسادت” به هر­جا و هر­کس، چه از نوع ایرانیش و چه از نوع کروات و آلمانی، بزرگترین شاخص رفتاری این “کودک پاگنده” است.

او درابتدا به درگیری با سرپرست ایرانی تیم ملی می­ پردازد و تمامی مطبوعات و رسانه­ ها به حمایت از وی در برابر هموطنشان بر­می­ خیزند، چرا که به زعم­شان در­آن زمان به نظر کار درستی می­ آمد و حق با مهمان چشم­ آبی هشت­ ساله کشورمان بود.

اما به مرور زمان وی که در برهه ای از عمر ورزشی­ اش به بدترین مربی باشگاه گذشته­ اش تبدیل شده، شروع به توهین به مربیان داخلی می کند، دستیار خوش­ قلب و محبوب ایرانی از ادامه همکاری با ایشان استعفا می­ دهد و بعد دستیاران ایرانی خود را اخراج می­ کند و در سکوت فدراسیون فوتبال کار ادامه پیدا می­کند.

تیم­ ملی به جام­ جهانی صعود می­ کند و با بازی کاملا تدافعی برابر همه رقبا، در همان مرحله گروهی از دور رقابت­ ها حذف می­شود.

بی شک حضور در تیم ملی یک کشور آرزوی همه بازیکنان کوچک و بزرگ است، در دوره­ ای برخی بازیکنان در فکر خداحافظی بودند او بدون لحظه ای تامل، قبول و داغ­ داغ نان را چسباند، اما جالب آنجا که سوگلی او با وجود حاشیه­­ سازی­ه ای مداوم و عملکرد بسیار ضعیف در جام­ جهانی، سرود خداحافظی از بازی­ های ملی را در صفحه اینستاگرامش نه به صورت مکتوب خواند،اما باز هم دعوت شد!

در دورانی که آزمون­ ها از تیم ملی خداحافظی می­ کنند و برمی­ گردند البته به قول کارشناس محترم فوتبال آقای حاج­ رضایی، قدیم­ ها وقتی از تیم ملی خداحافظی می­ کردند مرد بودند و برنمی­ گشتند، لیست بازیکنان دعوت شده به تیم ­ملی برای هر بازی و با هر کشوری از ترینیداد­ و توباگو گرفته تا روسیه، همان همیشگی­ است، همان همیشگی، که برای اعلامش در رسانه­ ها، تفاوتی ندارد بازیکن بدون باشگاه باشد، در لیگ عملکرد ضعیفی داشته باشد و یا حتی در دوران افول خود به سر ببرد، فقط مهم این است که بازیکن موردنظر خارج از ایران فعالیت داشته باشد، شاید برای این بازیکنان که گاها صرفا بخاطر مُهر پاسپورتشان دعوت می ­شوند نه بازی در تیم­ های حتی دست چندمی اروپا لذت­بخش باشد، اما برای بازیکنان جوانی که منتظر حضور و درخشش هستند و چشم امید به آینده دارند تلخ ترین اتفاقات رقم خواهد خورد.

این روزها تیم­ ملی کشورمان که در این وانفسای بحران­های سیاسی و اقتصادی تمام دلخوشی ملت قلمداد می­ شود، برای برخی تبدیل به جولانگاه نق زدن و تخلیه عقده ­ها شده است.

از مار و عقرب خواندن منتقدان گرفته تا بزدل خواندن پیشکسوت پر افتخار ایران در برنامه زنده، توهین به مدیر تیم­ ملی امید ، تصمیم­ گیری برای رئیس فدراسیون ۵ ستاره و مشت­ های گره کرده کمک مربی تیم­ ملی و خوشحالی او از باخت نماینده کشورمان در فینال لیگ قهرمانان آسیا و بسیار اتفاقاتی که دل همه اهالی فوتبال را سخت آزرده است، همگی رفتارهای بسیارعادی و روتین کادرفنی تیم­ ملی کشور خودمان است که گویا قرار نیست کسی هم با آن­ها برخورد کند و گویا با وجود پرداخت پول­های هنگفت به چشم آبی­ های ناکارآمد، قرار است هر روز به شعورمان هم توهین شود.

out of services

جمله ­ای که به تازگی مربیان تیم­ ملی آن را در صفحات مجازی خود منتشر کرده ­اند در نوع خود جالب است، چراکه به نظر می ­رسد بعد از این همه گوش به فرمان بودن و انجام دادن تمامی دستوراتشان، اکنون کادرفنی تیم­ ملی دنبال بهانه هستند برای نتیجه نگرفتن احتمالی در جام ملت های آسیا، آن هم بعد از 8 سال!

امیدواریم درفوتبالی که مکتب دهداری­ ها فراموش شده با رفتن مدیرانی که چنین مربیانی را در دامان ورزش کشور گذاردند، بازهم “فوتبال”، مروارید خوشبختی و امید را در دل مردم کشورمان بدرخشاند.

انتهای پیام/