هر چه که بود، و هر چه که هست، در کلیات ماجرا فرقی نمی کند. سوت پایان بازی ایران و ولز بنفع ملی پوشان کشورمان و شانس بالای صعود شیر بچه های ایران زمین برای صعود و تساوی پر حرف و حدیث انگلیس در مقابل آمریکا در حقیقت آغاز جنگ روانی نابرابری از سوی آمریکایی ها بود. آمریکایی هایی که دیگر می دانستند برای صعود به دور دوم بازیها کمترین شانس را داشته و باید کاری سخت و غیر ممکن را در بازی با ایران انجام دهند و همین موضوع آنها را بر آن داشت که به خیال خودشان جنگ روانی را در بیرون از زمین بازی آغاز کنند.جنگی که شاید باعث شود تا تیم ملی کشورمان از هدف اصلی اش که همانا صعود به مرحله دوم بازیها بوده و هست باز بماند. غافل از اینکه این حریه آمریکایی ها دیگر نخ نما شده و خودشان را وارد یک بازی خطرناک روانی خواهد کرد، که خوشبختانه چنین هم شد و حالا این آمریکایی ها هستند که پیش از بازی فردا، عصبانی تر از هر زمان دیگری بنظر می رسند. واقعیتی که امروز و در نشست مطبوعاتی سرمربی این تیم کاملا نمایان بود و این یعنی شانس صعود هر چه بیشتر تیم ملی فوتبال ایران . تیمی که می خواهد با صعودش کام مردم خوب و شایسته ایران زمین را که لایق بهترین ها بوده و هستند را شیرین تر از هر زمان دیگری نماید.