به گزارش مشهدنیوز، دکتر زهرا نهبندانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به بیماری سالک، اظهار کرد: بیماری سالک که به آن لیشمانیوز نیز گفته می‌شود، توسط نیش پشه‌های ریزی به نام پشه خاکی (فلبوتوموس) به انسان و سایر پستانداران منتقل می‌شوند.

نهبندانی افزود: در سال ۱۴۰۳، میزان ابتلا به بیماری سالک در مشهد معادل ۱۵.۱ در هر ۱۰۰هزار نفر گزارش شده است. مقایسه با سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که ابتلا به این بیماری نسبت به سال گذشته حدود ۳۰ درصد کاهش یافته است.

وی درخصوص اینکه بیماری سالک به دو نوع همچون سالک جلدی و احشایی تقسیم می‌شود، افزود: سالک جلدی شایع‌ترین نوع بیماری بوده و موجب ایجاد زخم‌های پوستی می‌شود. این زخم‌ها معمولاً در محل گزش پشه خاکی ظاهر شده و در ابتدا کوچک و بدون درد هستند، اما به تدریج بزرگ‌تر شده و ممکن است به عفونت منجر شوند.

رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: همچنین سالک احشایی شکل شدیدتر و خطرناک‌تری از بیماری است که به آن کالا-آزار نیز اطلاق می‌شود. در این حالت، انگل‌ها به اندام‌های داخلی مانند طحال، کبد و مغز استخوان حمله می‌کنند. علائم آن شامل تب، کاهش وزن، بزرگ شدن طحال و کبد، کم‌خونی و ضعف شدید سیستم ایمنی می‌باشد. چنانچه سالک احشایی به‌موقع درمان نشود، می‌تواند کشنده باشد.

نهبندانی با بیان اینکه انتقال بیماری از طریق گزش پشه خاکی آلوده به انگل Leishmania  صورت می‌گیرد، گفت: پشه‌های خاکی با مکیدن خون از افراد یا حیوانات آلوده، انگل را دریافت کرده و سپس با گزش فرد سالم، آن را منتقل می‌کنند. همچنین درمان بیماری سالک به نوع آن پوستی یا احشایی و شدت بیماری بستگی دارد و باید حتماً تحت نظر پزشک انجام شود. هیچ درمان خانگی یا خودسرانه‌ای برای سالک توصیه نمی‌شود.

وی ضمن اشاره به اینکه روش‌های درمانی دارویی رایج همچون تزریقی، خوراکی و موضعی برای بیماری سالک وجود دارد، تصریح کرد: در موارد شدیدتر سالک پوستی یا سالک احشایی، معمولاً از داروهای تزریقی استفاده می‌شود. این داروها باید توسط پزشک با دوز و دوره درمانی مشخص تجویز و تزریق شوند؛ تزریق این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد که پزشک مسئولیت مدیریت آن‌ها را بر عهده خواهد داشت.

رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های واگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: در برخی موارد سالک پوستی و با توجه به نوع انگل عامل بیماری، ممکن است پزشک داروهای خوراکی را تجویز کند، همچنین برای زخم‌های سطحی و در مراحل اولیه سالک پوستی، ممکن است پزشک پمادها یا محلول‌های درمانی موضعی را تجویز کند.

انتهای پیام/