طبیعی است که به جای سیاستمداران وزین، باتجربه و دوراندیش و یا روشنفکران و نظریهپردازان جدی، این موجسواران و جنجالسازان باشند که فضا را در اختیار میگیرند و برای بالا کشیدن خود از نردبان قدرت، به دو سوی آن (پوپولیسم در سطح جامعه و وفاداری در سطح حکومت)، متوسل و متمسک میشوند تا پلهها را دوتایکی بپیمایند و میدان را از رقبای وزین و ریشهدار بربایند.