روستای «پِلگی بِزی» از دیگر روستاهایی است که خالی از سکنه شده. خانه‌های شهری‌ساز هم در آن دیده می‌شود که آنها هم خالی هستند. این یکی‌ها درشان را گل نگرفته‌اند. بعضی‌ها قفل زده‌اند و بعضی همینطوری رها کرده‌اند. زمان ساخت خانه‌ها مال بعد از سیل ۲۰ سال پیش سیستان است. در پلگی بزی زمین‌های کرت‌بندی شده کشاورزی را می‌توان دید که رها شده‌اند. انگار مردم از ترس هیولایی که عنقریب قرار بوده به روستا حمله کند، جان‌شان را برداشته و فرار کرده‌اند. بعد از پلگی بزی دیگر روستایی نیست و مرز است؛ اینها آخرین روستاهای شهرستان نیمروز هستند که خودش شهری کوچک است که تا توانسته‌اند از آن کوچ کرده‌اند. آنها که مانده‌اند مثل فریدون سارانی مقدم، تنها اغذیه‌فروش شهر، از بی‌رونقی تازه شهر حکایت می‌کنند.
