در طول برگزاری بازیهای آسیایی هانگژو روزی نبود که خبری مبنی بر حضور دبیر کل کمیته ملی المپیک در سالن های ورزشی و تماشای برخی رشته ها بر روی خروجی های خبری نرفته باشد. خبری تکراری که فقط بمثابه سوهانی بر روی مغز خواننده ایفای نقش می کرد. گویی که وظیفه آقای دبیرکل چیز دیگری بوده و با حضور در سالن ها بر سر آن رشته ها منت می گذاشته است! در شرایطی که این کار در زمره وظایف کاری ایشان بوده و اصلا کار فوق العاده ای نیست که بشود آنرا مدام رسانه ای کرد! دبیر کل کمیته ملی المپیک که حالا دیگر تقریبا با دنیای پر فراز و فرود ورزش بیشتر از گذشته آشنا شده است، چه خوب می شد که در این روزهای بظاهر بی خبری ورزش روبروی خبرنگاران ( البته اگر منتقدین به آن راهی داشته باشند ) می نشست و گزارش مبسوطی از عملکرد کاروان اعزامی به هانگژو ارائه می داد! از همراهان و میهمانان، در آن جلسه و نقش آنها می گفت! از موضوع موفقیت خود در راه دیپلماسی ورزش با دیگر مقامات جهانی و آسیایی حرف می زد! البته اگر در دو، سه دیدار هم ایشان بودند، این حضور صرفا بواسطه حضور وزیر ورزش و جوانان بود و آقای دبیر کل هم در تمامی آن جلسات به عنوان همراه حضور داشت و …..