به گزارش مشهدنیوز به نقل از ورزش 3، وقتی یک تیم یکی از بهترین سرمربیان تاریخ خود را از دست می‌دهد، معمولا بسیاری از هواداران آماده یک دوران تلخ و به دور از موفقیت هستند، اما به نظر این فرمول در مورد پرسپولیس صدق نمی‌کند. یحیی گل‌محمدی نیز بعد از چهار سال درخشان و فراموش نشدنی از پرسپولیس جدا شد، اما این تیم هنوز عملکرد خوبی داشته و به نظر تا روزهای پایانی از مدعیان کسب عنوان قهرمانی لیگ خواهد بود. اوسمار ویرا که در هفته‌های ابتدای مقبولیت چندانی در بین هواداران پرسپولیس نداشت، حالا بخش قابل توجهی از طرفداران را با خود همراه کرده و نمایش این تیم به خصوص در دو دیدار اخیر به قدری خوب بوده که دلیلی وجود ندارد پرسپولیس را همچنان یکی از مدعیان جدی قهرمانی در کنار استقلال و سپاهان توصیف نکنیم.

یک- مهم‌ترین تفاوت دوران اوسمار و یحیی گل‌محمدی، استفاده مکرر و با برنامه این تیم از فضای بین مدافعان میانی حریف و خلق موقعیت از عمق خط دفاعی است. چند فرصت بسیار خوب گلزنی در بازی امروز از ارسال‌های پشت مدافعان از مرکز زمین برای پرسپولیس خلق شد و این تیم بارها فرصت داشت به گل‌های بعدی برسد. در روزی که دانیال اسماعیلی‌فرد وظایف دفاعی بیشتری داشته و به‌ندرت به هجوم اضافه شد، هافبک‌های پرسپولیس بر خلاف چند ماه قبل به خوبی موفق به خلق موقعیت برای عیسی آل‌کثیر شدند.

دو- آمار مؤید آن است که امید گلزنی پرسپولیس در سه بازی اخیر به شکل محسوسی نسبت به گذشته افزایش یافته و اگر فرصت‌سوزی‌های عجیب مهاجمان پرسپولیس در دوران اوسمار نبود، شاید حتی تعداد گل‌های این تیم در سه بازی گذشته دو رقمی هم می‌شد. حضور سروش رفیعی در کنار مسعود ریگی باعث شده پرسپولیس از عقب‌تر و از مرکز زمین حملات خود را آغاز کند. همچنین تمایل پرسپولیس به استفاده از فضای پشت مدافعان حریف و ارسال پاس‌های طولی برای فرار مهاجمان نیز افزایش یافته و به این دلایل، تیم اوسمار موفق به ساختن فرصت‌های بیشتری می‌شود.

سه- تیم محمد ربیعی ذاتا علاقه‌مند به پرس از بالاست و وقتی این تیم عقب افتاد، به ندرت شاهد عقب‌نشینی مدافعان ذوب آهن بودیم. این بهترین شرایط ممکن برای پرسپولیس است و در اختیار داشتن وینگرهایی با قابلیت نفوذ سریع و ارسال پاس‌های موثر، باعث شد قرمزپوشان در نیمه دوم بارها موفق به ایجاد خطرات جدی روی دروازه حریف شوند. اینکه بازیکنان پرسپولیس مانند مهدی ترابی یا اورونوف بارها از جناحین به سمت عمق حرکت می‌کردند، مؤید آن بود که پرسپولیس به خوبی راه ضربه زدن به حریف را پیدا کرده است.

چهار- فصل گذشته نیز مهدی ترابی در نیم فصل دوم عملکرد به مراتب بهتری نسبت به بخش اول سال ارائه داده و به نظر این چرخه در حال تکرار است. استفاده از مهدی ترابی به عنوان بازیکن آزاد و محدود نکردن فضای نفوذ این بازیکن، باعث شده او در دیدار با ذوب آهن در نقاط مختلف زمین حضور پیدا کرده و بارها روی دروازه حریف خطرساز شود. ضربه فنی این بازیکن از پشت محوطه زمانی نواخته شد که مهدی ترابی خارج از پست سنتی خود بازی می‌کرد و به نظر می رسد اوسمار به خوبی توانسته راه‌حل افزایش کارایی این بازیکن را پیدا کند.

پنج- خریدهای جدید پرسپولیس در دو بازی گذشته هواداران این تیم را به وجد آورده و این تیم را به تکرار موفقیت فصل قبل امیدوار ساخته است. عبدالکریم حسن نمایشی در اندازه یک مدافع باکلاس داشته و با اعتماد به نفس و درخشان بازی کرد. اورونوف نیز خیلی زود ریتم خود را در بازی پرسپولیس پیدا کرده و به نظر از هماهنگی خوبی با دیگر بازیکنان برخوردار است. عیسی آل‌کثیر نیز اگرچه مانند بازی قبل موفق به گلزنی نشده و البته فرصت‌های خوبی را نیز از دست داد، اما حضور او تحرک زیادی به خط حمله پرسپولیس بخشیده است. به ندرت پرسپولیس فصل زمستان خوبی به اندازه این فصل در سال‌های اخیر داشته است.

شش- بر خلاف ادعای یحیی و حتی اخیرا اوسمار، نیمکت پرسپولیس و در مجموع اسکواد این تیم از کیفیت بالایی برای تکرار موفقیت در لیگ برتر برخوردار است. البته شرایط در استقلال و سپاهان و حتی تراکتور نیز متفاوت نیست و در واقع این ادعای کمبود نیروی انسانی حتی از سوی بسیاری از هواداران خودی نیز پذیرفته نمی‌شود. تعویض‌های پرسپولیس در اندازه یک تیم مدعی و باکیفیت بود و حتی علی‌رغم نبود بازیکنان ارزشمندی مانند یاسین سلمانی و مرتضی پورعلی‌گنجی، این بازیکنان نیز برای کسب عنوان قهرمانی یا حداقل حضور مستمر در بین مدعیان، کفایت می‌کنند.