به گزارش خبرنگار اعزامی مشهدنیوز به قطر، تیم ملی ایران بازی بزرگ را برد! همانطور که انتظارش را داشتیم! بردی که در آن همه نود میلیون ایرانی، در آن نقش داشتند.

به گزارش سیدمجتبی علوی، شاید قبل از بازی با ژاپن، حتی خوش بین ترین طرفدران فوتیال هم چنین بردی را پیش بینی نمی کردند، اما از آنجا که ایرانی ها مرد روزهای سخت و انجام کارهای نشدنی هستند، کار ژاپن و ژاپنی ها را در همان چهل و پنج دقیقه دوم تمام کردند! بله چهل و پنج دقیقه، چرا که برای خلق این شگفتی زمانی بیشتر از چهل و پنج دقیقه هم نیاز نبود. در دیدار با ژاپن وقتی با یک گل عقب افتادیم و بازی را به حریف خود واگذار کردیم، بدرستی می دانستیم که این پایان کار نخواهد بود. یقین داشتیم که نیمه دوم، این بار، نيمه مربيان و نیمه بازیکنان خواهد بود، بازیکنانی که می خواستند با یک برد شیرین به هدف نهایی خود نزدیک و نزدیک تر شوند. گل مساوی محبی و در نهایت هم گل پیروزی علیرضا جهانیخش که همه ایران را به وجد آورد. شاید برای آنهایی که در ورزشگاه اجوکیشن سیتی قطر نبودند، باورش اندکی سخت باشد، اما در پایان آن بازی بزرگ، ژاپنی ها هم لب به تحسین بچه های شایسته ما گشودند. همان ژاپنی هایی که تا قبل از آن، با غرور بسیار از پیروزی تیم شان می گفتند، اما همین غرور کاذب سرانجام کار دست شان داد و آنها را از عرش به فرش آورد. ملی پوشان شایسته فوتبال کشورمان در بازی با ژاپن نشان دادند که همدل ترین تیم چند دهه اخیر فوتبال ایران هستند، همان تیمی که می خواهد سنت شکنی کرده و پس از نزدیک به پنجاه سال با قهرمانی به ایران برگردد. تیمی که برای رسیدن به این هدف بزرگ تا به امروز پنج خوان فلسطین، هنگ کنگ، امارات، سوریه و ژاپن را با شایستگی پشت سر گذشته و تنها دو خوان دیگر را پیش روی خود دارد. خوان ششم، قطر و بعد از آن هم در خوان هفتم به احتمال بسیار کره جنوبی! اما واقعیت مطلب چیز دیگری است. و آن اینکه، این تیم از هر حیث شایستگی قهرمانی را دارد و با حمایت مردمی، که عاشقانه تیم شان را دوست دارند، شاید رسیدن به عنوان قهرمانی، کمترین استحقاقی باشد که می توان برای آنها در نظر گرفت. پس همه با هم، همدل و همصدا شده، تا آن کار بزرگ که قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران است، برایمان رقم بخورد.