را به آن مسابقات بيآوريد، و آنگاه بواسطه همين صفت پر طمطراق جهاني و بدون هيچ دلهره اي از شركت كنندگان براي هر آفري پول دلاري دريافت و به آنها بقبولانيد كه ما داريم مسابقات جهاني برگزار مي كنيم. حالا اينكه كميت و كيفيت فني ورزشكاران خارجي آنقدر نازل باشد كه در مسابقات كاملا به چشم بيآيد، اين ديگر مقصر ميزبانان نيستند، بلكه مقصر اصلي ورزشكاران خارجي هستند كه نمي روند سطح كيفي خود را ارتقا داده و در حد يك مدعي در مسابقات ظاهر شوند.
دوستان بپذيريم مسابقات جهاني شان و اعتبار دارد، حرمت دارد، كلاس دارد، اما اين، برخي از مسئولان فدراسيون هاي ورزشي ما هستند كه با اشتباهات خود آنقدر سطح مسابقات باصطلاح جهاني را پائين مي آورند كه گاهي اوقات سطح آن به كمتر از مسابقات استاني نيز تنزل پيدا مي كند و جالب اينكه مسئولان ورزش كشور و دستگاههاي نظارتي هم كه بايد با چنين رفتارهاي برخورد داشته باشند مهر سكوت بر لب مي زنند تا به تعبيري خودشان هم به زير سوال بروند! نكته مهم اين جاست كه از اين پس بايد خواسته يا ناخواسته شاهد چنين مسابقاتي در بيشتر رشته هاي ورزشي باشيم كه متاسفانه اگر بدعت شود آنگاه خطرناك خواهد بود. اگر چه اينطور بنظر مي رسد كه قدرت برخي از مسئولان فدراسيونهاي ورزشي بواسطه ارتباطاتي كه دارند، بيشتر از وزارت ورزش است و مصونيت آنهاست كه امكان چنين اتفاقاتي را براي آنها ممكن مي سازد. همان روساي فدراسيون هايي كه اگر در فوتبال هم باشند، مي توانند جام جهاني را به شكل و شمايل ديگري برگزار و از طريق آن به اهداف خود برسند. مي گوئيد، نه، فقط كافي است براي يكبار هم كه شده اين پيشنهاد را عملياتي نمائيد.