۞ سخن روز
تنها انقلاب خطرناک، انقلاب گرسنگان است. من از شورشهایی که دلیل آن بی‌نانی باشد، بیش از نبرد با یک ارتش دویست‌هزارنفری بیم دارم! ناپلئون بناپارت
Sunday, 28 April , 2024
شناسه خبر : 23664
  پرینتخانه » آخرین اخبار, دیگر رسانه ها تاریخ انتشار : 29 ژانویه 2024 - 19:57 |

بر سر دو راهی!

دستکم از هفتم اکتبر که حملات پراکندەی نیروهای تحت حمایت ایران به مواضع آمریکا و متحدانش در سوریه و عراق افزایش یافته، کاخ سفید بر سر یک دوراهی قرار داشته است: اگر جواب ندهد، حمل بر ضعف و دودلی می شود و بازدارندگی آمریکا را به تدریج فرسوده می کند. اگر هم مستقیما پاسخ دهد، […]

بر سر دو راهی!

دستکم از هفتم اکتبر که حملات پراکندەی نیروهای تحت حمایت ایران به مواضع آمریکا و متحدانش در سوریه و عراق افزایش یافته، کاخ سفید بر سر یک دوراهی قرار داشته است: اگر جواب ندهد، حمل بر ضعف و دودلی می شود و بازدارندگی آمریکا را به تدریج فرسوده می کند. اگر هم مستقیما پاسخ دهد، باید با مخاطرەی گسترش تنش و درگیری غزه به جهات دیگر منطقه  دست و پنجه نرم کند.

به گزارش مشهدنیوز،  کانال تلگرامی شارنامه با انتشار یادداشتی از صلاح‌الدین خدیو نوشت:

اکنون پرسش اصلی این است که آمریکا چگونه چواب خواهد داد؟ پاسخ دادن به این پرسش برای آمریکایی ها سخت تر از ناظرانی است که از دور رخدادها را تحلیل می کنند.
دستکم از هفتم اکتبر که حملات پراکندەی نیروهای تحت حمایت ایران به مواضع آمریکا و متحدانش در سوریه و عراق افزایش یافته، کاخ سفید بر سر یک دوراهی قرار داشته است:
اگر جواب ندهد، حمل بر ضعف و دودلی می شود و بازدارندگی آمریکا را به تدریج فرسوده می کند.
اگر هم مستقیما پاسخ دهد، باید با مخاطرەی گسترش تنش و درگیری غزه به جهات دیگر منطقه  دست و پنجه نرم کند.
تبدیل جنگ غزه به یک درگیری منطقەای فراگیر، آخرین چیزی است که کاخ سفید که سخت درگیر جنگ اوکراین و مهار چین است، به دنبال آنست.
از این رو دولت بایدن برای فرار از این دو راهی یک خط قرمز فرضی تعیین کرد:
نباید هیچ آمریکایی کشته شود!
اما اکنون سه سرباز آمریکایی کشته شده و جهان منتظر واکنش آمریکاست.
هم جو بایدن و هم وزیر دفاع و سایر مقامات آمریکایی، انگشت اتهام را به سوی «گروه های مورد حمایت ایران» نشانه رفتەاند.
همزمان گفته شده که آنها مشغول تعیین دقیق گروه مسئول حمله هستند.
عباراتی که مسئولیت حقوقی متوجه ایران نمی سازد ولی در عین حال سهم آن را نادیده نمی گیرد.
از لحن مقامات آمریکایی پیداست که احتمالا حملات تلافی جویانە شدیدتری علیه متحدان ایران در سوریه و عراق انجام می شود. اما بنا نیست که دامنەی تنش با حملەی مستقیم به ایران بالاتر برود.
در عین حال دشوارەی اصلی این است که آیا واکنش آمریکا به توقف حملات گروه های نیابتی منجر خواهد شد؟
وا گر حملات مزبور ادامه پیدا کند، احیانا آمریکا تا حوادثی مثل امروز باز به رفتار کجدار و مریز حود ادامه می دهد؟
با این وصف این چرخەی کنش و واکنش تا زمانی نامشخص ادامه می یابد.

هم اکنون با تشدید تنش ها در دریای سرخ منطقه در حال انفجار است و آمریکا قصد ندارد با گشودن جبهەهای تازە، فضا را بیش از پیش علیه جنگ ویرانگر اسرائیل علیه غزه تحریک نماید.
صبر استراتژیک آمریکا در این زمینه تا حدی مشابه رفتار اسرائیل در ژانویەی ۱۹۹۱ و جنگ کویت است.
زمانی که صدام حسین تصمیم گرفت برای ایجاد شکاف در ائتلاف بین المللی حمله کننده به عراق، اسرائیل را که در جنگ شرکت نداشت با موشک بزند.
آمریکایی ها با التماس و تمنا از اسرائیل خواستند به جهت جلوگیری از تبدیل جنگ به نبرد عرب ها و اسرائیل، دندان روی جگر گذاشته و پاسخ ندهد.
در عوض آنها بجای تل آویو انتقام گرفته و ماشین جنگی صدام را منکوب می کنند!
خاورمیانەی امروز برای آمریکا و انگلیس که در راس یک ائتلاف دریایی در حال مهار حوثی ها هستند و در جاهای دیگر مانند اوکراین هم سرشان شلوغ است، مانند جنگ اول خلیج فارس برای اسرائیل است.
انتهای پیام

به اشتراک بگذارید
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.