همان مسیری که سیدالشهداء امام حسین علیه السلام با اهدای خون با برکت خود بر آن صحه گذاشت و به جهانیان آموخت که تحت هر شرایطی باید آزاده بود و شرافت و انسانیت را در ضمیر و رفتار خود نهادینه کرد. با این مقدمه نگاهی مختصر به ورزش ایران و لزوم توجه به فرهنگ عاشورا در این مقوله خواهیم انداخت:
قیام برای عدالت
سید الشهداء علیه السلام برای برپایی عدالت قیام خونین خود را آغاز کردند. حضرت به خوبی می‌دانستند راه دشواری در پیش است اما به دلیل اینکه هدف غایی و نهایی مشخص و معین بود، هیچ تردیدی در این حرکت بوجود نیامد و در نهایت حماسه‌ای به وقوع پیوست که قوام و دوام اسلام را تضمین نمود. فرهنگ عدالت در تمامی مقوله‌های اجتماعی به خصوص ورزش امری ضروری می‌باشد. ورزش ایران در بسیاری از جریانات و مسایل خود از عدالت خارج شده است. بسیاری از اتفاقات از مسیر عدل خارج شده و نکته ظریف در این مقوله عدم حضور متخصصان در راس ورزش ایران می‌باشد. بسیاری از مدیران ورزشی چه در باشگاه‌ها و چه هیات‌های گوناگون و حتی ادارات ورزش تخصص لازم در این امر را نداشته و صرفا به لحاظ علاقه وارد این مقوله شده‌اند. در این وضعیت نباید بدنبال برقراری عدالت در ورزش بود.
امر به معروف، نهی از منکر
فرهنگ عاشورا برگرفته از قیام امام حسین علیه السلام و حرکت ایشان می‌باشد که اساس آن بر امربه معروف و نهی ازمنکر استوار است. قبل از هرچیزی باید معروف و منکر بدرستی شناسایی و شناسانده شود. با این وصف باید دید در ورزش معروف و منکر چه تعریف ومصدایقی دارد. از مصادیق معروف در ورزش سلامت روح و روان آدمیان است. در تعریف معروف حفظ و نگهداری جسم از پلیدی‌ها آمده است. روح به پرواز محتاج است و جسم به تربیت نیاز دارد. آفت‌ها که همان پلیدی‌های جسم و روح است انسان را از مسیر تکامل خارج کرده و وظیفه ورزش پالایش و سازندگی در این مقوله است.
انتخاب مسیر درست
فرهنگ عاشورایی به مردم می‌فهماند که ملت‌ها باید از زیر بار ظلم رفتن دوری کنند و باید خود را از این وضعیت نجات بدهند. این موضوع به معنای انتخاب مسیر درست است. مسیری که به خوشبختی تمام جوامع منتهی می‌گردد. حال باید دید مسیر درست در ورزش چیست؟ آنچه در حال حاضر ملاحظه می‌گردد با مسیر صحیح فاصله بسیاری دارد. مسیر درست در قالب برنامه ریزی و با سرمایه گذاری صحیح بوجود می‌آید. ایران کشور ثروتمندی است و پتانسیل لازم برای پرداختن به آنچه از آن به عنوان زیرساخت‌های ورزش نام برده‌ شده است و در حقیقت پیش نیاز و مقدمه پرداختن به ورزش است را داراست. اگر تا کنون به هردلیلی ورزش ایران به موازای درون مایه خود پیشرفت نکرده، بدین معناست که این مقوله تاثیرگذار ناشناخته مانده و به تبع آن راهکار مناسبی برای پرداختن به ورزش اصولی اتخاذ نشده است.
شهامت و استقامت
زنده کردن روح شهامت و شجاعت در مسلمانان و همچنین استقامت و ایستادگی در برابر ظلم و نابرابری حکومت ها و افراد مختلف از مهم ترین دستاوردها و اهداف قیام امام حسین علیه السلام محسوب می‌شود که باعث ایجاد فرهنگ عاشورایی شده است. نگاهی مختصر به وضعیت موجود به خصوص مقوله مهم باشگاه‌داری و مدیریت ورزش، این نکته را به ذهن متبادر می‌کند که همه چیز با قانون ” باری به هرجهت” و با اندیشه “تفریحی تفننی” اداره می‌گردد. بسیاری از کشورهای در حال توسعه پشت تفکرات دُرست بزرگان و متفکران خود ایستادگی و استقامت کرده و اثرات مثبت آن را به تدریج لمس کرده‌اند. مسلم است که مقوله ورزش به علت شمول فراوان در جامعه با تمایلات و سلایق گوناگونی آمیخته شده که بسیاری از این تمایلات و سلایق دُرست و منطقی نیست. در این بین پافشاری بر نهادینه کردن تفکر درست دیدگاهی جهادی و استقامتی عاشورایی را می‌طلبد.
اتحاد و همدلی
هر جریانی که از ارکان دینی فاصله بگیرد به مرور زمان دچار نزول خواهد شد. همانگونه که اگر عزاداری امام حسین ع از اهداف قیام امام حسین علیه السلام دور شود آفت‌هایی چون تفرقه و نفاق را در پی خواهد داشت. می توان نتیجه گرفت که از مهمترین نتایج قیام عاشورا اتحاد است. آنچه در ورزش ایران دیده می‌شود بدون تعارف و بدون در نظر گرفتن ملاحظات اجتماعی، تفرقه و چنددستگی است. گاهی برای تصاحب یک پست، جنگ‌های لفظی و رسانه‌ای مخربی اتفاق می‌افتد که هر چیزی جز نفس و ذات ورزش را در خود نهفته دارد. مد نظر پذیرفتن مسئولیت‌های گوناگون اغلب خدمت به ورزش نیست و در این بین مناسبات سیاسی و اجتماعی دامنه این تفرقه را بیشتر می‌کند. این در حالی است که فرهنگ عاشورا اتحاد و همدلی را تنها رمز موفقیت تعریف است. موضوعی که هیچ باطلی تاب مقاومت در برابر آن را نداشته و موانع پیشرفت یکی پس از دیگری از پیش رو برداشته خواهد شد. “مصداق‌های این عدم اتحاد را به طور ملموس‌تر می‌توان در وضعیت فوتبال ایران ملاحظه کرد.”
مقابله با فساد
امام حسین علیه السلام فرموده‌اند که فاتحه اسلام را زمانی باید خواند دولت حاکمانی مانند یزید داشته باشد و این را باید برای تمام دوره‌ها و ملت‌ها در نظر داشت. البته ممکن است یک حاکم در راس حکومت به درستی عمل کند ولی مدیریت‌های میانی، تفکر یزیدی داشته باشند. “فرمایش امام حسین علیه السلام عین مبارزه با فساد است که باید بدان توسط همه آحاد ملت جامه عمل پوشانده شود.” در طول عمر انقلاب شکوهمند اسلامی ایران امام راحل رحمت الله علیه و مقام عظمی ولایت امام خامنه‌ای مدظله العالی بر این نکته تاکید داشتند که باید با فساد موجود مقابله کرد. این فساد در حوزه ورزش شرایط پیچیده‌ای به خود گرفته است. از بنگاه‌های اقتصادی که ورزش را وسیله رسیدن به اهداف غیر ورزشی خود کرده‌اند تا ترکیب ناموزون مدیریت که برای حفظ صندلی خود گاهی اصل و بنیان ورزش را نابود کرده است، جملگی از مصادیق فساد در ورزش است. سالیانه میلیاردها ریال و تومان بر اثر همین سوء مدیریت‌ها که با عملکرد خود مقدمات فساد و زمینه تخلفات را فراهم می‌کند، از خزانه ملی خارج شده و اندک پیشرفتی نیز حاصل نمی‌شود. مقابله با فساد در ورزش موضوعی است که باید در نهادهایی چون مجلس بدان پرداخته شود و در مراجع منسوب به آن با ایجاد تغییرات بنیادین اجرا گردد.
مردان و زنان مخلص
پُر واضح است که در هر مقطعی از زمان، تعداد مردان و زنان مخلص اندک است. امام حسین علیه السلام را هنگام عزیمت به کوفه جمعیتی زیادی همراهی کردند اما در آوردگاه بزرگ کربلا تنها هفتاد و دو نفر باقی ماندند و مخلصانه در رکاب آن حضرت مقابل لشکر کفر ایستادگی کردند. در حقیقت واقعه عاشورا، ظهور علم و اراده انسان کاملِ مطلق است. آنجا سره از ناسره تشخیص داده می‌شود و به قولی برای ایجاد جامعه اسلامی نیاز به حضور چنین انسان‌هایی است. می‌شود تعمیم داد در ورزش نیز مقدمه و اساس اصلی، حضور مردان و زنان مخلصی است که ورزش را با تمام وجود خود درک کرده و سعی دارند بدون هیچ چشم‌داشتی در راه اعتلای آن گام بردارند. مردمانی که صاحبان ایده هستند و سعی کرده‌اند عالمانه به این حوزه ورود کرده و خدمت‌رسانی کنند. براستی چرا در جامعه‌ای که آموزه‌های ناب اسلام و فرهنگ بزرگ عاشورا حاکم است، ورزش به عنوان مقوله و موضوعی مهم مورد توجه دقیق و حکیمانه قرار نگرفته است؟ و یا اگر قرار گرفته است خروجی مناسبی نداشته است. “سوال ویا سوالاتی که باید توسط متولیان امر به جمعیت بزرگ ورزش ایران پاسخ داده شود.”